WSOP Legacy

WSOP Winnaars

Er is een reden dat de World Series of Poker (WSOP) de meest prestigieuze serie in het poker is – Door zijn geschiedenis.

Voor meer dan drie decennia, voor de “Poker Boom" van halverwege de jaren 2000, was de WSOP dé plek voor pokerspelers om naartoe te gaan. Het idee voor de WSOP werd gezaaid in 1969, toen Tom Moore en Vic Vickrey de beste spelers uitnodigden in het Holiday Casino in Reno, Nevada, voor de Texas Gamblers Reunion.

Destijds werden er alleen cash games gespeeld, en toen Benny Binion, eigenaar van Binion’s Horseshoe, de actie zag, kreeg hij een idee – om jaarlijks een evenement te organiseren in zijn casino in Las Vegas. Na overeenstemming met Moore en Vickery dat zij niet van plan waren nog verdere reünies te organiseren, kreeg hij hun goedkeuring om het evenement naar het zuiden mee te nemen.

In 1970 werd de WSOP zoals we deze nu kunnen geboren, soort van. Dat eerste jaar nodigde Binion zeven van de beste spelers ter wereld uit om mee te doen – Doyle Brunson, Johnny Moss, Sailor Roberts, Crandell Addington, Carl Cannon, Puggy Pearson, en “Amarillo" Slim Preston. Opnieuw speelden ze alleen cash games, en aan het eind werd er door de spelers gestemd over wie zij de beste speler vonden.

Niet geheel verrassend, stemde iedereen op zichzelf. Binion riep op voor een volgende stemronde met de voorwaarde dat ze niet op zichzelf mochten stemmen. Moss kreeg de meeste stemmen en werd de winnaar van de eerste jaarlijkse WSOP, en kreeg een zilveren trofee als prijs.

Het was na deze eerste bijeenkomst dat een verslaggever opperde om het wat spannender te maken door iets te spelen met een begin, midden en een eind. Cash games pasten niet echt in deze visie, maar een freezeout toernooi wel. Dus legden, in 1971, zeven spelers een buy-in van $5.000 neer om deel te nemen aan het eerste WSOP toernooi (Het jaar erop werd de buy-in $10.000, en sindsdien is dit zo gebleven). Verbazingwekkend genoeg was het opnieuw Moss die won voor een eerste prijs van $30.000.

Vanaf dat moment werd de WSOP ieder jaar weer groter. Al snel werden er extra toernooien toegevoegd aan de kalender, en in 1976 werd de zilveren trofee de deur uit gedaan en vervangen voor de nu felbegeerde bracelet (Hoewel iedereen die tussen 1970-1975 een WSOP toernooi won nog steeds wordt erkend als “braceletwinnaar").

Meer dan 50 jaar was het winnen van het WSOP Main Event (Alias “The Big One") de droom van elke pokerspeler. Twee spelers hebben het Main Event drie keer gewonnen. Moss en Stu Ungar, terwijl Doyle Brunson en Johnny Chan het twee keer wonnen. Allevier wonnen ze overigens twee Main Events in opeenvolgende jaren.

Hier is een overzicht van alle spelers die hun naam in de pokergeschiedenis hebben gegrafeerd door hun overwinning in het WSOP Main Event:

1970 & 1971 – Johnny Moss

In 1970 werd de winnaar van de WSOP bepaald door een stemronde, die Moss won. Het jaar erop versloeg hij zes andere spelers en won hij het toernooi voor $30.000.

Winnende Hand (1971): Pocket zessen

1972 – Amarillo Slim Preston

In 1972 stonden er 12 spelers op de planning om het Main Event te spelen, maar de lucratieve cash games hielden er vier weg. Zodoende waren het alleen Jimmy Casella, Roger Van Ausdall, Johnny Moss, Jack Strauss, Crandall, Addington, Doyle Brunson, Puggy Pearson en Amarillo Slim Preston die de verhoogde buy-in van $10.000 neertelden om deel te nemen. Aan het eind was het Amarillo Slim die Puggy Pearson heads-up versloeg voor de eerste plek van $80.000.

Winnende Hand: K♥J♦

1973 – Walter “Puggy” Pearson

Nadat hij het jaar ervoor als runner-up eindigde kreeg Walter “Puggy" Pearson zijn revange in 1973, toen hij een veld van 13 spelers versloeg, en het toernooi won voor $130.000. Dit deed hij door Johnny Moss heads up te verslaan. Het was Pearson’s derde bracelet van het jaar nadat hij eerder het $1.000 No-Limit Hold’em event en het $4.000 7-Card Stud event won, die serie.

Winnende Hand: A♠7♠

1974 – Johnny Moss

De “Grand Old Man of Poker" voltooide zijn hattrick in 1974 toen hij uit een veld van 16 spelers als winnaar uit de bus kwam en een eerste prijs van $160.000 pakte in het winner-take-all toernooi. Heads up versloeg hij toekomstige Hall of Famer Crandell Addington.

Winnende Hand: 3♠3♥

1975 – Brian “Sailor” Roberts

Het deelnemersveld van dit jaar groeide naar 21 spelers, maar bleef een winner-take-all format. Dit betekende dat Brian “Sailor"Roberts, Een Texas Road Gambler compagnon van Doyle Brunson, $210.000 won nadat hij Bob Hooks versloeg tijdens de heads up. Echter, voor zijn dood in 2016, gaf Hooks toe dat de vrienden het bedrag gedeeld hadden zonder medeweten van Benny Binion.

Winnende Hand: J♠J♥

1976 & 1977 – Doyle Brunson

 in 1976 won Doyle Brunson het $5.000 2-7 Draw event voor $80.250 en een bracelet. Echter, is hij bekender van zijn overwinning in het WSOP Main Event van 1976, waarin hij een veld van 22 spelers de baas was en $220.000 won.

Het volgende jaar kwam hij terug en won hij het $1.000 7-Card-Stud split event en verdedigde hij met succes zijn titel in het Main Event, door in een veld van 34 spelers, uiteindelijk Gary “Bones" Berland ter verslaan.

Winnende Hand: “The Brunson” Ten-Deuce (10♠2♠ in 1976; 10♠2♥ in 1977)

1978 – Bobby Baldwin

Dit was het eerste jaar waarin het WSOP Main Event geen winner-take-all format had. Zodoende werd de prijzenpot van $420.000, afkomstig van 42 spelers, uitbetaald aan de top vijf. Opnieuw moest Crandell Addington genoegen nemen met een tweede plaats, ditmaal voor $84.000. Bobby “The Owl" Baldwin won het toernooi voor $210.000.

Winnende Hand: Q♦Q♣

1979 – Hal Fowler

Voor het eerst trok het WSOP Main Event meer dan 50 spelers aan. Met 54 spelers, was er een prijzenpot van $540.000 weggelegd voor de top vijf. Hal Fowler maakte geschiedenis door als eerste amateurspeler de titel te pakken. Hij verdiende $270.000 door heads up Bobby Hoff te verslaan. Fowler verdween na zijn overwinning van het pokertoneel, en overleed jaren later. Dit alles werd gedocumenteerd in Des Wilsons boek Ghosts at the Table.

Winnende Hand: 7♠6♦

Alom geaccepteerd als de beste Texas Hold’em en gin rummy speler aller tijden, brak Stu “The Kid" Ungar door toen de WSOP zijn tweede decennium inging. In 1980 versloeg hij, in een Main Event van 73 spelers, heads up Doyle Brunson en voorkwam daarmee diens derde overwinning in een Main Event. Ungar won $365.000 voor deze overwinning.

 Het volgende jaar keerde Ungar terug en verdedigde hij zijn titel met succes in een veld van 75 spelers, goed voor $375.000, nadat hij Perry Green heads up versloeg. Ungar won dat jaar ook het $10.000 2-7 Draw toernooi voor $95.000 en een bracelet.

Winnende Hand: 5♠4♠ in 1980 en A♥Q♥ in 1981

1982 – Jack Straus

Met een indrukwekkend gestalte van 2,01 meter was de bijnaam van Jack Strauss “Treetop". Tevens is hij de grondlegger van de uitspraak “A chip and a chair." Dat komt omdat hij tijdens het WSOP Main Event van 1982 op een bepaald moment nog maar één chip van 500 had. Toch kwam hij terug in dit toernooi, dat met 104 spelers voor het eerste de barriere van 100 spelers doorbrak.

Strauss won aan een zware finaletafel van onder andere Dewey Tomko (2de – $208.000), Berry Johnston (3e – $104.000), en Doyle Brunson (4e  – $53.000). Hij verdiende daarmee $520.000 en zijn tweede bracelet.

 Strauss overleed in 1988 op 58 jarige leeftijd terwijl hij high stakes poker speelde in het Bicycle Casino in L.A. Hij werd later dat jaar alsnog opgenomen in de Poker Hall of Fame.

Winnende Hand: A♥10♠

1983 – Tom McEvoy

Het aantal deelnames aan het WSOP Main Event van 1983 steeg opnieuw, naar 108 spelers, en opnieuw schopte Doyle Brunson het ver. Hij eindigde uiteindelijk als derde voor $108.000, waarna twee satellite qualifiers het heads up mochten uitvechten – Tom McEvoy en Rod Peate. Het werd de langste Heads-up in het Main Event tot dan toe, die in totaal 7 uur duurde (Dit record hield stand tot het Main Event van 2006). McEvoy won voor $540.000 en werd de eerste winnaar van het Main Event die via een satellite had gekwalificeerd.

Het is ook het vermelden waard dat de Ier Donnacha O’Dea, 6e voor $43.200, de eerste buitenlander werd die in het WSOP Main Event cashte.

Winnende Hand: Q♦Q♠

1984 – Jack Keller

Tijdens de vroege evenementen van de WSOP 1984 won “Gentleman" Jack Keller het $5.000 7-Card Stud Event voor $137.500. Daarbij eindigde hij ook bovenaan het 132-koppige veld van het Main Event, waarmee hij $660.000 won, nadat hij Byron “Cowboy" Wolford heads up versloeg. Keller, die nog een bracelet won in 1993 en is opgenomen in de Poker Hall of Fame, overleed in 2003.

Het WSOP Main Event van 1984 bracht ook de eerste van drie opeenvolgende finaletafels in het evenement voor Jesse Alto, die dat jaar derde werd voor $132.000.

Winnende Hand: 10♥10♠

1985 – Bill Smith

Het WSOP Main Event van 1985 trok 141 spelers aan, en bleek een voorspeller van toekomstige kampioenen met Berry Johnston en Hamid Dastmalchi aan de finaletafel die respectievelijk derde en vijfde werden. Jesse Alto, nummer drie van het jaar ervoor, was er opnieuw bij, en werd zesde voor $42.000. Aan het eind van het toernooi was het Bill Smith die TJ Cloutier heads up versloeg voor de bracelet en $700.000 aan prijzengeld.

Winnende Hand: 3♠3♥

1986 – Berry Johnston

Na een derde plek tijdens de WSOP van 1985, kwam hij het volgende jaar terug om een veld van 141 te verslaan en de eerste prijs van $570.000 in de wacht te slepen. Verdedigend kampioen, Bill Smith, maakte opnieuw een diepe run en werde vijfde voor $51.300, terwijl Jesse Alto voor de derde keer op rij de finaletafel van het Main Event haalde. Uiteindelijk werd hij vierde voor $62.700. Met een 25e plaats voor $10.000, werd Wendeen Eolis de eerste vrouw die in the money eindigde in het WSOP Main Event.

Winnende Hand: A♠10♥

1987 & 1988 – Johnny Chan

Johnny Chan, bekend als “The Orient Express", had waarschijnlijk de beste run in de WSOP Main Event geschiedenis. Om te beginnen won hij in een veld van 152 spelers het WSOP Main Event van 1987, voor $625.000. Het volgende jaar deed hij dit dunnetjes over en verdedigde hij zijn titel in een veld van 167 spelers, voor $700.000. Voor zijn tweede overwinning diende hij heads up af te rekenen met een jonge Erik Seidel. Dit deed hij op een manier die later onsterfelijk werd gemaakt in de film Rounders.

Chan was de laatste speler die het Main Event twee jaar op rij zou winnen, maar het was bijna drie op een rij geweest in 1989. Toen moest hij echter zijn meerdere erkennen in Phil Hellmuth tijdens de heads up.

Winnende Hand: A♠9♣ in 1987 en J♣9♣

1989 – Phil Hellmuth Jr

Het Main Event van 1989 trok 178 spelers aan, met alle ogen gericht op Johnny Chan, die voorgaande twee jaar had gewonnen. Bizar genoeg kwam hij weer diep, en leek het erop dat hij een hattrick zou gaan voltooien. Echter, het 24-jarige aanstormend talent Phil Hellmuth Junior verpestte dat feestje. Hellmuth die uitgroeide tot “The Poker Brat" en recordhouder als het gaat om bracelets, stopte Chans jacht op een derde titel door hem als tweede te elimineren voor $302.000. Hellmuth werd de jongste speler die het toernooi ooit won (Jonger nog dan Stu Ungar tijdens zijn overwinning in 1980), won $755.000 in prijzengeld en zijn eerste van vele bracelets.

Winnende Hand: 9♣9♠

1990 – Mansour Matloubi

In een veld van 194 spelers, had Stu Ungar aan het eind van dag 2 een gigantische chiplead vergaard. Hij zou de rest van het toernooi missen door een drugs overdosis, maar nog steeds als negende eindigen, voor $25.050, nadat hij was afgeblind. Uiteindelijk was het Iraans-Britse speler Mansour Matloubi die Hans “Tuna" Lund heads up versloeg, en het toernooi won voor $835.000. Mansour werd de eerste niet-Amerikaan die het WSOP Main Event wist te winnen.

Winnende Hand: 6♥6♠

1991 – Brad Daugherty

In 1991 werd bij het WSOP Main Event voor het eerst de grens van 200 deelnemers overschreden toen 215 spelers zich inschreven. In dat jaar beloofde Binion´s een eerste plek van $1.000.000, waardoor het behoorlijk top heavy werd (2e plek was $402.500). Brad Daugherty uit missouri won deze allereerste $1M+ payout in de geschiedenis van de WSOP.

Winnende Hand: K♠J♠

1992 – Hamid Dastmalchi

Tijdens de WSOP van 1992 voltrok zich een zeldzaamheid doordat minder spelers zich inschreven dan het jaar ervoor, 201 inshchrijvingen. Iraniër Hamid Dastmalchi won deze prijs met zes nullen waarbij de 2e plek, $353.500, van Tom Jacobs in het niets viel. Dastmalchi zou uiteindelijk 4 gouden WSOP bracelets winnen in zijn carriere alvorens van het pokertoneel te verdwijnen na 2004.

Winnende Hand: 8♥4♣

1993 – Jim Bechtel

Het WSOP Main Event van 1993 had 231 deelnemers, waaronder Mansour Matloubi, die drie jaar daarvoor had gewonnen. Hij maakte opnieuw een diepe run, maar eindigde uiteindelijk als vierde voor $120.000. Uiteindelijk was het katoenboer Jim Bechtel die Glenn Cozen heads up versloeg en de eerste prijs van $1.000.000 won. Een kleine revange voor Bechtel die in het Main Event van 1988 6e was geworden

Bechtel, die al jarenlang recreatief pokerde, was pas de tweede amateur die het WSOP Main Event won sinds Hal Fowler in 1979. In 2019 won Bechtel een tweede bracelet, waardoor er tussen de twee bracelets een periode van 26 jaar zit. Een record bij de WSOP.

Winnende Hand: J♠6♠

1994 – Russ Hamilton

Het 25-jarige jubileum van het Main Event (Ook wel zilveren jubileum) was een speciale. Naast de eerste plek van $1.000.000, zou de winnaar ook hun gewicht in zilver winnen. Het toernooi trok 268 spelers, waaronder de 150kg zware Russ Hamilton die 43 baren zilver ontving ter waarde van $28.000 na zijn overwinning.

Hamilton zou uitgroeien tot één van de beruchtste pokerspelers in de geschiedenis, dankzij zijn aandeel in het Ultimate Bet schandaal waarin hij verantwoordelijk was voor het bedriegen van spelers en het buitmaken van meer dan $6 miljoen.

Winnende Hand: K♠8♥

1995 – Dan Harrington

De WSOP van 1995 was een goede voor Dan Harrington. Eerst won hij het $2.500 No-Limit Hold’em toernooi voor $249.000 en een bracelet, en daarna won hij ook nog het Main Event, met 273 spelers, voor $1.000.000. Barbara Enright werd de eerste en voorlopig enige vrouw die de finaletafel van het WSOP Main Event wist te halen. Zij werd vijfde voor $114.180. Één plekje beter vond men Hamid Dastmalchi, winnaar in 1992, op de vierde plek voor $173.000

“Action Dan" zou later de boekenreeks getiteld “Harrington on Hold’em" schrijven en de finaletafel van de Main Events van 2003 en 2004 halen.

Winnende Hand: 9♦8♦

1996 – Huck Seed

Het WSOP Main Event van 1996 zou één van de weinige Main Events zijn die niet werd opgenomen voor televisie. Er waren 295 deelnemers, en het was de jonge Huck Seed die Dr. Bruce Van Horn versloeg voor de titel en $1.000.000 en zijn tweede bracelet. Seed heeft in totaal vier bracelets gewonnen en werd in 2020 toegevoegd in de Poker Hall of Fame.

Winnende Hand: 9♦8♦

1997 – Stu Ungar

Nadat hij het WSOP Main Event in achtereenvolgende jaren had gewonnen in 1980 en 1981, viel Stu Ungar uit de gratie door zijn ongeremde drugs verslaving. In 1997 leek Ungar opnieuw op het rechte pad en was hij één van de 312 deelnemers aan het WSOP Main Event van dat jaar. Toen hij de finaletafel haalde, die voor de eerste en enige keer buiten werd gehouden op Fremont Street, had hij meer dan een derde van alle chips, en leek het zijn lotsbestemming om te winnen.

Ungar won inderdaad en pakte daarme de eerste plek van $1.000.000 en zijn derde Main Event titel. Met zijn karakteristieke zonnenbril met ronde glazen, droeg Ungar de overwinning op aan zijn dochter Stefanie. Helaas kon Ungar zijn verslaving niet overwinnen en overleed hij aan een overdosis op 22 november 1998.

Winnende Hand: A♥4♣

1998 – Scotty Nguyen

Voor de eerste en enige keer begon de finaletafel van het WSOP Main Event van 1998 met slechts 5 spelers (350 deelnemers). Vietnamese Amerikaan Scotty Nguyen begon als chipleader, Kevin McBride lag tweede. Toepasselijk genoeg bleven ze ook met zijn tweeën over. Op een board met drie achten en twee negens voor een full house, ging Nguyen all-in en sprak hij de onsterfelijke worden, “you call, it’s gonna be all over baby!"

Sindsdien heeft hij totaal 5 gouden bracelets gewonnen en is hij lid van de Poker Hall of Fame.

Winnende Hand: J♦9♣

1999 – Noel Furlong

Tijdens het WSOP Main Event van 1999, met 393 deelnemers, was Huck Seed op zoek naar zijn tweede titel. Hij kwam tekort en eindigde op een zesde plek voor $167.700. Nummer twee van 1988 deed het was beter met een vierde plek voor $279.500.

Na de derde plek van Padraig Parkinson was het Alan Goehring tegen de Ier Noel Furlong. De Ier, al miljonair dankzij zijn bedrijf in tapijtproductie, won voor $1.000.000

Winnende Hand: 5♣5♦

2000 – Chris Ferguson

Het nieuw millenium bracht een gigantische sprong in het aantal deelnemers in het Main Event, van 393 naar 512. Zodoende groeide de eerste plek naar $1.5 miljoen, die werd gewonnen door Chris “Jesus" Ferguson die met geluk TJ Cloutier versloeg in de heads-up. Laatstgenoemde kreeg zijn laatste chips preflop naar het midden met Aas-Vrouw tegen Fergusons Aas-Negen. Een Negen op de river bezegelde het lot, en Ferguson won.

Ferguson, die zes bracelets heeft gewonnen en in 2017 WSOP Player of the Year was, heeft negatieve publiciteit te verwerken gekregen voor zijn aandeel in Full Tilt Poker dat spelers niet terugbetaalde na Black Friday.

Winnende Hand: A♠9♣

2001 – Carlos Mortensen

Met 613 spelers was het Main Event van 2001 het grootste pokertoernooi ooit in die tijd. Het was voor het eerst dat er twee spelers een prijs met zes nullen wonnen, en staat bekend als één van de zwaarste finaletafels in Main Event geschiedenis, met spelers als Mike Matusow (6e – $239.765), Phil Hellmuth (5e – $303.705) en Phil Gordon (4e – $399.610), om er maar een paar te noemen.

Carlos Mortensen uit Spanje versloeg Dewey Tomko heads-up voor de titel en $1,5 miljoen. Hij maakte een straight met Koning-Vrouw en kraakte daarmee de pocket Azen van Tomko, die voor zijn tweede plaats bijna $1,1 miljoen ontving.

Winnende Hand: K♣Q♣

2002 – Robert Varkonyi

Het Main Event van 2002 trok 631 spelers en was het eerste Main Event met pocket cams (Ook wel holecard cams). Amateur Robert Varkonyi versloeg Julian Gardner en won de eerste plek van $2 miljoen.

Vroeg aan de finaletafel zei Phil Hellmuth, die het commentaar deed, dat als Varkonyi zou winnen, hij zijn hoofd kaal zou scheren. Hij hield woord en na het toernooi liet hij voor de camera’s van ESPN de tondeuze erin zetten.

Winnende Hand: Q♦10♠

2003 – Chris Moneymaker

Niemand kon het destijds vermoeden, maar het WSOP Main Event van 2003 zou poker voorgoed veranderen. Voorheen onbekende accountant uit Tennessee, Chris Moneymaker, die zich via een $86 satellite had weten te kwalificeren, eindigde bovenaan in een veld van 839 spelers, en won voor $2,5 miljoen. Door heads-up Sammy Farha te verslaan toonde hij dat ook de underdog kon winnen in poker.

Zijn overwinning was één van de vonken die de “Poker Boom" zou ontsteken, getuige de enorme uitbreiding van de WSOP  in de volgende jaren.

Kampioen van 1995, Dan Harrington, eindigde als derde voor $650.000.

Winnende Hand: 5♦4♠

2004 – Greg Raymer

Dankzij Chris Moneymaker het jaar ervoor, trok het WSOP Main Event van 2004 een explosief aantal van 2.576 spelers, meer dan drie keer zoveel als het jaar ervoor! Één van de redenen voor de enorme groei was het aantal online qualifiers , waaronder uiteindelijke kampioen, Greg “Fossilman" Raymer, die de eerste plek van $5 miljoen won.

Voor het tweede achtereenvolgende jaar zat Harrington aan de finaletafel, en eindigde hij als vierde voor $1,5 miljoen. Deze back-to-back finaletafels in de “Boom" jaren maakten hem één van de vroege favoriete spelers voor fans.

Winnende Hand: 8♠8♦

2005 – Joe Hachem

 Binion’s Horseshoe, inclusief de WSOP, werden verkocht aan Caesars, dus was het geen verrassing dat ze hun problemen met ruimte oplosten door de WSOP te verplaatsen naar het Rio All-Suite Hotel and Casino. Het aantal deelnemers aan het Main Event verdubbelde opnieuw naar 5.619. Verdedigend kampioen Greg Raymer maakte opnieuw een diepe run, maar eindigde uiteindelijk als 25e.

Mike “The Mouth" Matusow was het eerste slachtoffer aan de finaletafel, terwijl Steven Dannenmann en Australiër Joe Hachem heads-up kwamen. Hachem bleef overeind en verdiende $7,5 miljoen met zijn prestatie.

“Aussie. Aussie. Aussie. Oi, Oi, Oi!”

De laatste twee dagen van het 2005 WSOP Main Event werden gespeeld in Binion’s Horseshoe, de laatste keer dat een WSOP evenement hier zou worden gespeeld.

Winnende Hand: 7♣3♠

2006 – Jamie Gold

Met de “Poker Boom" op een hoogtepunt werd aangevangen met het WSOP Main Event van 2006. een duizelingwekkende 8.773 spelers schreven zich in, en is daarmee tot op heden het grootste Main Event in de WSOP geschiedenis, met een prijzenpot van $82.512.162. De Unlawful Internet Gambling Enforcement act van 2006 zou de groei een halt toeroepen aangezien online aanbieders zich moesten terugtrekken uit de Amerikaanse markt, en daarmee de stroom aan online qualifiers deed stokken.

Het Main Event dat jaar werd live aangeboden via Pay-per-view, en was het eerste Main Event waar men gebruik maakte van de 100K chip. Hollywood agent Jamie Gold begon de finaletafel met een grote chip lead en wist deze vast te houden en de eerste prijs van $12 miljoen in de wacht te slepen. Tot de dag van vandaag nog steeds de grootste eerste plek ooit in een WSOP Main Event.

Winnende Hand: Q♠9♣

2007 – Jerry Yang

In 2007 zakte het deelnemersaantal in het WSOP Main Event naar “slechts" 6.358 spelers, de eerste keer sinds 1992 dat er een terugval werd vastgesteld in deelnemers. Jerry Yang begon de finaletafel als één na laatste, maar zou uiteindelijk zeven van zijn acht tegenstanders uitschakelen op zijn weg naar de winst. Yang, die een $225 live satellite won in het Pechanga Resort en Casino, zag zijn kleine investering veranderen in $8,25 miljoen. Yang doneerde 10% van zijn cash aan verschillende goede doelen.

Winnende Hand: 8♦8♣

2008 – Peter Eastgate

Het WSOP Main Event van 2008 was de eerste keer dat het concept van de “November Nine" werd beproefd. In plaats van direct tot een winnaar door te spelen, werd het spel gestopt op het moment dat de finaletafel van 9 spelers werd bereikt. Deze spelers kregen een pauze tot november, waarna ze terugkeerden en speelden tot een winnaar. Het idee was dat een pauze van drie maanden de mogelijkheid bood om het evenement te promoten, spanning te creëren en spelers de mogelijkheid bood om sponsors te zoeken.

Het toernooi trok 6.844 spelers, en zag Peter Eastgate uit Denemarken, 22, het toernooi winnen voor $9.152.416. Hij streefde daarmee Phil Hellmuth (24) voorbij als jongste winnaar van het Main Event. Zijn record zou echter het jaar erop al worden verbroken.

Eastgate probeerde in 2009 zijn titel te verdedigen. Hij haalde dag 6. maar eindigde als 78e. Na 2010 verdween Eastgate grotendeels van het pokertoneel. In dat jaar veilde hij ook zijn Main Event bracelet op Ebay, met een startbod van $16.000. Uiteindelijk werd het verkocht voor $147.500, die werd gedoneerd aan UNICEF.

Winnende Hand: A♦5♠

2009 – Joe Cada

Het WSOP Main Event van 2009 trok 6.494 spelers en zou opnieuw met een “November Nine" worden gespeeld. Darvin Moon startte deze pauze als chipleader, en zou het heads-up opnemen tegen de 21-jarige online speler Joe Cada. De finaletafel dat jaar duurde uiteindelijk 364 handen, waarvan 88 heads-up. Moon werd uitgeschakeld door Cada, die daarmee de titel en $8.547.042 aan prijzengeld won.

Cada zou het Main Event 9 jaar later bijna opnieuw winnen, maar eindigde toen vijfde in een veld van 7.874 spelers tijdens het WSOP Main Event van 2018, goed voor $2,15 miljoen. Cada werd daarmee de eerste voormalig kampioen sinds Dan Harrington die een tweede WSOP Main Event finaletafel zou halen.

Winnende Hand: 9♦9♣

2010 – Jonathan Duhamel

Het WSOP Main Event van 2010 zag weer een mooie groei in deelnemers, met 7.319 spelers, goed voor een prijzenpot van $68.798.600. Jonathan Duhamel uit Canada begon de November Nine finaletafel als chipleader, en hield deze vast tot het einde. Hij won daarmee $8.944.310 nadat hij heads-up afrekende met John Racener. Duhamel werd de eerste Canadees die het Main Event won.

Winnende Hand: A♠J♥

2011 – Pius Heinz

Het WSOP Main Event van 2011 trok 6.865 spelers, met een prijzenpot van 64.531.00. De November Nine finaletafel duurde dat jaar 301 handen, waarvan 119 handen heads up tussen de Duitserm Pius Heinz en de Tsjech, Martin Staszko. Heinz die online ervaring had won voor $8.715.638 en werd de eerste Duitse winnaar van het WSOP Main Event.

Winnende Hand: A♠K♣

2012 – Greg Merson

Het WSOP Main Event van 2012 had 6.598 spelers en was goed voor een prijzenpot van $62.021.200. De “November Nine" dat jaar werd verplaatst naar oktober door de verkiezingen in de Verenigde Staten dat jaar. Het toernooi veranderde ook van aantal start flights, van vier naar drie (Dit hield stand tot de WSOP 2021)

Dit jaar haalden twee vrouwen bijna de finaletafel, maar Elisabeth Hille en Gaelle Baumann bustten respectievelijk op de 11e en 10e plek. Jesse Sylvia begon de finaletafel als chip leader, maar verloor van Greg Merson in de heads-up. Merson won hierdoor, naast de $8.531.853 in prijzengeld, ook de titel WSOP Player of the Year, door zijn winst in het $10.000 NLHE Six-Handed evenement voor $1.136.187, eerder in de serie.

Winnende Hand: K♦5♦

2013 – Ryan Riess

Het WSOP Main Event van 2013 had 6.352 spelers die goed waren voor een prijzenpot van $59.708.800. Carlos Mortensen, kampioen van 2001, haalde bijna de finaletafel, maar eindigde als 10e. Mark Newhouse werd als 9e uitgeschakeld aan de finaletafel, dezelfde plek die hij een jaar later zou halen.

Aan het eind was het Ryan Riess uit Michigan, die al bekend was op het WSOP Circuit circuit, die Jay Farber heads-up versloeg en de eerste prijs van $8.361.570 in de wacht sleepte.

Winnende Hand: A♥K♥

2014 – Martin Jacobson

Voor de WSOP van 2014 beloofde de organisatie een eerste plek van $10 miljoen, waardoor het toernooi behoorlijk top heavy werd. Met 6.683 spelers en een prijzenpot van $62.820.200, zou de nummer twee met $5.147.911 naar huis gaan. Mark Newhouse werd de eerste speler die voor een tweede keer de November Nine zou halen, nadat hij negende werd in 2013. Dit bleek opnieuw het eindstation in 2014.

 Martin Jacobson uit Zweden begon de November Nine finaletafel met de op één na kleinste stack, maar hij gaf een masterclass poker onderweg naar de bracelet en $10 miljoen eerste plek. Op dat moment de op vier na grootste uitbetaling ooit in toernooipoker. De overwinning van Jacobson wordt alom geaccepteerd als de meest imponerende overwinning in de geschiedenis van het Main event.

Winnende Hand: 10♦10♥

2015 – Joe McKeehen

Het Main event van 2015 telde 6.420 deelnemers en zorgde voor een prijzenpot van $60.348.000. GGPoker ambassadeur Daniel Negreanu haalde bijna de November Nine, maar kwam net te kort met een 11e plaats a $526.778.

Joe Mckeehen begon de finaletafel met een grote chip lead – meer dan twee keer zo veel als zijn volgende belager – en hij ging soepeltjes naar de overwinning. Mckeehen sloopt het toernooipoker nog altijd en heeft nog twee bracelets aan zijn palmares toegevoegd, één in 2017 en meer recentelijk in 2020.

Winnende Hand: A♥10♦

2016 – Qui Nguyen

Het WSOP Main Event van 2016 trok 6.737 spelers en had een prijzenpot van $63.327.800. Een speler met de naam John Cynn eindigde als 11e in dit toernooi voor $650.000. pokerveteraan Cliff “JohnnyBax" Josephy haalde de Novermber Nine als chip leader. Vlak achter hem was het de Vietnamees-Amerikaanse pokerspeler Qui Nguyen.

Nguyen speelde een agressief en offensief spel aan de finaletafel en het duurde niet lang voor hij de chip lead had. Josephy eindigde als derde. Nguyen streed tegen Gordo Vayo in een heads-up van 181 handen. Nguyen trok aan het langste eind en won het toernooi voor $8.005.310. Nguyen bracht later een biografie uit getiteld, From Vietnam to Vegas! How I won the World Series of Poker Main Event, gepubliceerd door D&B Publishing.

Winnende Hand: K♣10♣

2017 – Scott Blumstein

Na bijna een decennium van November Nines, keerde de WSOP terug naar een toernooi zonder pauze. Het toernooi haalde 7.221 spelers, het grootste Main Event sinds 2010, and had een prijzenpot van $67.877.400. Antoine Saout en Ben Lamb, die derde werden tijdens de Main Events van 2009 en 2011, zaten opnieuw aan de finaletafel. Saout werd vijfde voor $2 miljoen terwijl Lamb 9e werd voor $1 miljoen. Daartussen eindigde Damian Salas als 7e voor $1.425.000, die in 2020 het Main Event zou winnen.

De titelstrijd zou gaan tussen Scott Blumstein uit New Jersey, chip leader aan de start van de finaletafel, en Dan Ott. De 65e hand van de heads-up, 246e van de finaletafel, zou de laatste zijn. Blumstein won voor $8.15 miljoen.

Winnende Hand: A♥2♦

2018 – John Cynn

In 2016 eindigde John Cynn nog op een pijnlijke 11e plek voor $650.000, waarmee hij net de finaletafel van het WSOP Main Event misliep. Twee jaar later nam hij revange door bovenaan een veld van 7.874 te eindigen (Het op één na grootste Main Event ooit, tot dan toe) en $8.8 miljoen te winnen.

De finaletafel duurde een duizelingwekkende 442 handen, waarvan maar liefst 199 heads up tegen Tony Miles.

2009 WSOP champ Joe Cada was at the final table, but fell short of a second title finishing in fifth place for $2.15 million. Kampioen van 2009, Joe Cada, zat opnieuw aan de finaletafel en eindigde als vijfde voor $2,15 miljoen.

Winnende Hand: K♣J♣

2019 – Hossein Ensan

Het WSOP Main Event werd het op één na grootste Main Event ooit met 8.569 spelers (alleen in 2006 waren het er meer) en bood een prijzenpot van $80.548.600. Hossein Ensan begon de finaletafel als chip leader en won voor $10 miljoen. Met zijn 55 jaar werd Ensan daarmee de oudste Main Event kampioen sinds Noel Furlong in 1999. Hij werd ook de tweede Duitse speler ooit die het Main Event won, nadat Pius Heinz dit in 2011 deed.

Winnende Hand: K♥K♣

2020 – Damian Salas

De traditionele WSOP Las Vegas werd onderbroken door de wereldwijde pandemie, maar organisators vonden een unieke manier om de traditie van het Main Event door te zetten door een Online-live hybride te bedenken. Spelers vanuit de Verenigde Staten konden spelen op WSOP.com (705 spelers), en speelden tot een finaletafel van negen spelers. Internationale spelers deden hetzelfde op GGPoker (674 spelers).

De finaletafels speelden vervolgens live door tot een winnaar (de finaletafel voor de VS werd gespeeld in het Rio All-Suite Hotel & Casino, en voor het internationale Main Event was dit het King’s Casino in Tsjechië). Joseph Herbert won het WSOP.com toernooi voor $1.553.256 en Damian Salas won het GGPoker gedeelte voor $1.550.969. Het duo nam het vervolgens tegen elkaar op in een heads-up strijd voor een extra $1 miljoen en de bracelet.

Salas, die de finaletafel had gehaald van het WSOP Main Event in 2017, won de heads-up en werd de officiële winnaar van het WSOP Main Event 2020.

Winnende Hand: K♦J♠

 

2021 – Koray Aldemir

Het WSOP Main Event werd eindelijk weer in een volledige Live Format gespeeld in 2021. Echter, in plaats van de gebruikelijke zomerperiode, werd het naar 8 weken later in het jaar verplaatst, zodat internationale spelers ook konden deelnemen nadat het inreisverbod werd versoepeld. Extra startflights 1E en 1F werden om deze reden toegevoegd. Verspreid over de zes startflights, schreven 6.650 spelers zich met een indrukwekkende $62.011.250 prijzenpot als resultaat.

 Duitse pro, Koray Aldemir, een gelauwerde regular in het high roller circuit, won het toernooi door heads up de recreant George “Home Game" Holmes te verslaan en zijn eerste bracelet en $8 miljoen te pakken.

Aldemir zal de geschiedenisboeken ingaan als de laatste Main Event Kampioen in het Rio, aangezien de WSOP van locatie zullen wisselen vanaf 2022

Winnende Hand: 10♦ 7♦